Studenci badają nowe – stare dzielnice Gdańska. Przymorze, Zaspa i Żabianka oczami mieszkańców

Jak żyje się dzisiaj na Przymorzu, Zaspie i Żabiance? Jak zmieniają się te dzielnice? Jak idea powojennych modernistycznych osiedli sprawdza się dzisiaj? Studenci socjologii Uniwersytetu Gdańskiego, pod kierunkiem dr Karoliny Ciechorskiej-Kuleszy, po raz drugi prowadzą badanie we współpracy z Obserwatorium Kultury działającym przy Instytucie Kultury Miejskiej.

– Przymorze, Zaspa i Żabianka. Te znaczące pod wieloma względami miejsca na mapie Gdańska są efektem wielkiego powojennego przedsięwzięcia architektoniczno-urbanistycznego. Robi wrażenie ich wielkość (terenu i budynków), a także stale zwiększająca się liczba mieszkańców. Dodając do tego położenie – obok atrakcyjnych terenów nadmorskich, mamy wyjątkowo ciekawe i specyficzne dzielnice, które przez pół wieku istnienia nabrały klimatu, czy wręcz ducha miejsca – mówi dr Karolina Ciechorska-Kulesza, adiunkt w Zakładzie Antropologii Społecznej w Instytucie Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa Uniwersytetu Gdańskiego.

– Specyfika tych miejsc wywołuje różne, często sprzeczne skojarzenia i odczucia. Z jednej strony blokowiska, nie przez wszystkich doceniane, niczym niewyróżniające się sypialnie, jakich wiele w całej Polsce. Z drugiej – wciąż atrakcyjne miejsce do zamieszkania, wciąż w budowie, cieszące się dużą popularnością nowe osiedla. Są stosunkowo stare, ale nie na tyle, żeby je doceniać. Mają w sobie coś z, niekoniecznie podobającej się, nowości. Na pierwszy rzut oka takie same, bądź podobne, dla mieszkańców – całkiem inne – kontynuuje dr Karolina Ciechorska-Kulesza.

Studenci socjologii prowadzący badanie pod opieką merytoryczną dr Karoliny Ciechorskiej-Kuleszy z Uniwersytetu Gdańskiego próbują dotrzeć do przedstawicieli wszystkich grup wiekowych mieszkańców Przymorza, Zaspy i Żabianki. Używając różnorodnych metod i technik badawczych bazujących na założeniach badań w działaniu (action research), chcą spotkać i poznać mieszkańców we względnie naturalnych dla nich sytuacjach. Dzieci i młodzież proszą o namalowanie lub sfotografowanie swojej dzielnicy. Z ich rodzicami i dziadkami rozmawiają przy okazji osiedlowych festynów i pikników. Na dłuższe spotkania umawiają się z lokalnymi liderami. Osoby starsze proszą o pokazanie starych zdjęć dzielnicy oraz zapraszają na spacer po najważniejszych dla nich ścieżkach.

Projekt badawczy rozpoczął się w kwietniu 2016 roku. Efektem badań będzie raport, który studenci zaprezentują na początku 2017 roku.

Studenci socjologii Uniwersytetu Gdańskiego współpracują z Obserwatorium Kultury działającym przy Instytucie Kultury Miejskiej od 2012 roku. Włączani byli w badania ewaluacyjne wydarzeń IKM oraz współpracowali z Obserwatorium Kultury m.in. przy badaniach prowadzonych przy okazji dyskusji wokół Targu Węglowego. Po raz drugi pracują nad raportem z samodzielnego badania, które prowadzone jest pod opieką merytoryczną Karoliny Ciechorskiej-Kuleszy. Studenci, w porozumieniu z IKM, sami wybierają temat badania.
W 2015 roku ukazał się raport dotyczący kulturotwórczej roli klubokawiarni w Gdańsku „Klubokawiarnie z kulturą. Przypadek Gdańska”, który jest dostępny w repozytorium IKM: http://repozytorium.ikm.gda.pl/items/show/114.

Skład grupy badawczej: Daria Cherek, Karolina Chojdak, Daria Gałan, Krzysztofa Jankowska, Angelika Komoś, Marta Korol, Beata Kramarczyk, Krzysztof Krzemiński, Wojciech Mankowski, Jan Mizerski, Dominika Ostrowska, Agata Tupaj, Emil Walkiewicz, Anna Woźniak, Arkadiusz Zaborowski.

Kierownik merytoryczny: Karolina Ciechorska-Kulesza.
Adiunkt w Zakładzie Antropologii Społecznej w Instytucie Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa Uniwersytetu Gdańskiego. Ukończyła socjologię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2014 roku na UMK w Toruniu obroniła pracę doktorską „Tożsamość a przestrzeń w warunkach niestabilnych granic. Przypadek byłego województwa elbląskiego”, której promotorem był prof. Cezary Obracht-Prondzyński. Brała udział w projektach badawczych, m.in. dotyczących współpracy III sektora z samorządem, środowiska lokalnych działaczy społecznych, spółdzielni socjalnych, edukacji kulturalnej w województwie pomorskim, lokalnej „Solidarności”, uczestnictwa w kulturze. Przeprowadzała lokalne ewaluacje wydarzeń kulturalnych, diagnoz i konsultacji społecznych. Członkini zespołu badawczego projektu „Punkty styczne: między kulturą a praktyką (nie)uczestnictwa” oraz polsko-islandzkiego: „Praktyki czasu wolnego i percepcja natury. Polscy turyści i migranci w Islandii”. Współpracuję z Instytutem Kultury Miejskiej. Członkini m.in. Polskiego Towarzystwa Socjologicznego i Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego oraz Gdańskiej Rady Kultury.