Poetki sieci Versopolis na Festiwalu EPW

Spotkania z poetami i poetkami Versopolis na stałe wpisały się w nasz program festiwalowy.  W tym roku będziemy gościć Dortę Jagić z Chorwacji (laureatka Nagrody Europejski Poeta Wolności 2014), Kim Moore z Wielkiej Brytanii, Sigurbjörg Thrastardóttir z Islandii i Johannę Venho z Finlandii.

Na spotkania z autorkami i ich tłumaczami oraz premierę ich wyborów wierszy zapraszamy 23 marca (piątek) w godzinach 11:00-15:00 (aula 1.43 na Wydziale Filologicznym i Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego, ul. Wita Stwosza 55).

Dorta Jagić jest szamanką, uroków jej metafory nie sposób odczynić. Jej świat gęsty od fantasmagorii jest zarazem na wskroś realny i współczesny; zamieszkuje go wraz z kochanym mężczyzną i dziećmi. Dom jako miejsce na Ziemi jest przestrzenią, w której szaleje wyobraźnia Jagić, w domu podróżuje poetka przez kraje i książki świata, przez życiorysy silnych kobiet, w głąb własnej cielesności. Ta poezja jest jak barokowy pokój, z ciężkim kandelabrem, milionem poduszek, wielką biblioteką i dziurami w kotarach, przez które zagląda światło.

Dorta Jagić studiowała filozofię i religioznawstwo na Uniwersytecie w Zagrzebiu. Za swój debiutancki tomik wierszy pt. Plahta preko glave (1999) otrzymała prestiżową chorwacką nagrodę poetycką „Goran za mlade pjesnike”. Jest autorką sześciu tomików poetyckich i czterech zbiorów opowiadań oraz Małego słownika kobiet biblijnych. W 2007 roku otrzymała nagrodę Balkan Grand Prize for Poetry (Rumunia), w roku 2014 za tom Kanapa na rynku – nagrodę Europejski Poeta Wolności w Gdańsku, a w roku 2017 najważniejszą chorwacką nagrodę poetycką „Goranov vijenac”. Od roku 1999 jest dyrektorką studenckich zespołów teatralnych. Mieszka w Zagrzebiu.

Wybór wierszy Portret Ciała / Portrait of The Body /Portret Tijela, który będzie miał premierę 23 marca podczas Festiwalu Europejski Poeta Wolności, na polski przełożyła Małgorzata Wierzbicka, a na angielski Miloš Đuđević i Damir Šodan.

Małgorzata Wierzbicka – slawistka i dyplomatka. Ukończyła studia filologiczne (slawistyczne z dodatkowym kierunkiem polonistycznym) na Uniwersytecie Warszawskim. Pisała o literaturze chorwackiej i serbskiej XX wieku. Tłumaczyła teksty Ivo Andricia (także jego wiersze i prozę poetycką), Miroslava Krležy, wybitnego chorwackiego znawcy literatury polskiej Zdravka Malicia oraz serbskich i bośniackich eseistów pokolenia ’68. Jej przekład tomu wierszy Kanapa na rynkuDorty Jagić zdobył Nagrodę Europejski Poeta Wolności w roku 2014.

Sigurbjörg Thrastardóttir to islandzka poetka, dramatopisarka, autorka powieści i tekstów piosenek. Na Festiwalu będziemy mogli przeczytać jej wybór wierszy w moim wnętrzu ryba pływa / inside me swims a fish / inni í mér syndir fiskur w przekładzie Jacka Godka (na polski) i Bernarda Scuddera (na angielski).

To wiersze gorączkowe, pisane na krótkim oddechu, pod naporem chwili, często na skraju emocji. Ich nieuporządkowana, „mówiona” składnia, emocjonalna metaforyka i duży ładunek ironii sprawiają, że chcemy poetce wierzyć. Pisanie jest dla niej tak naturalną reakcją na rzeczywistość jak zwężanie się źrenic. Wierszem sonduje ludzi i wierszem się przed nimi broni. Jej siłą jest młodość i autentyczność, determinacja w poznawaniu na własną rękę oraz wiara w możliwość mówienia własnym głosem.
Poetka jest laureatką Nagrody Literackiej Tómasa Guðmundssona (2002, za powieść Sólar saga), nagrody islandzkich księgarzy dla najlepszego tomu wierszy (2000, za tomik Hnattflug), nagrody literackiej dla kobiet

Fjöruverðlaunin (2008, za tomik Blysfarir). Wraz z czterema islandzkimi pisarzami i pięcioma polskimi fotografikami z Kolektywu Sputnik Photos współtworzyła projekt książkowy IS(not).

Jacek Godek – tłumacz literatury islandzkiej, aktor, dziennikarz, ojciec i dziadek. Ma na koncie kilkadziesiąt przekładów literatury islandzkiej, od średniowiecza po współczesność, m.in.: 101 Reykjavik, Wyspa diabła, Kobiety, Smutek aniołów, Tajemnica wyspy Flatey. Jako tłumacz debiutował w wieku 16 lat przekładami wierszy islandzkiego romantyka Jónasa Hallgrímssona dla Polskiego Radia. Jako hobby wskazuje golf, kino, teatr i tłumaczenia islandzkich piosenek.

Poezja Venho rodzi się ze skrzeku. Żyje w rowach, błotnistych stawach i rośnie coraz wyżej, by wreszcie wyśpiewać pochwałę Światła. Wchodząc pomiędzy te wersy jak w wysokie trawy, czujemy się zjednoczeni ze światem jak dzieci i jak one nieśmiertelni. Nie ma jeszcze podziału na górę i dół, nie ma przepaści między mrówką a niebem, nie ma grzechu i poczucia winy. Bohaterka Vehno uczy się siebie z natury, stara się czytać jej znaki, przeczuwa, że „nic nie jest tu / przypadkiem”. Nie stara się jednak narzucić światu swojej woli, uporządkować go za wszelką cenę. Wystarczy jej czysty zachwyt i możliwość utrwalenia go w języku.

Johanna Venho to jedna z najbardziej znanych fińskich poetek swojego pokolenia. Autorka pięciu tomów wierszy, trzech powieści dla dorosłych i pięciu dla dzieci oraz, wraz z fińskimi ilustratorami, licznych książek obrazkowych dla dzieci. Ostatnio opublikowała zbiór wierszy Saaren runot (Wiersze z wyspy, 2017). W przeszłości była redaktorką naczelną pisma poetyckiego. Pisuje recenzje i prowadzi kursy creative writing.

Wybór wierszy Przepowiednia / Prediction / Ennustus, który będzie miał premierę 23 marca podczas Festiwalu Europejski Poeta Wolności, na polski przełożyła Katarzyna Szal, a na angielski sama autorka z Kelly Lenox i Davidem Hackstonem.

Katarzyna Szal ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Tytuł doktorski zdobyła w Finlandii, publikując rozprawę Finnish Literature in Poland, Polish Literature in Finland. Comparative Reception Study form a Hermeneutic Perspective (2013). Jest tłumaczką i propagatorką fińskiej literatury. Stale współpracuje z „Twórczością”.

Kim Moore – autorka tomu The Art of Falling (2015), za który w roku 2016 otrzymała Geoffrey Faber Memorial Prize. Pochodzący z tej książki wiersz znalazł się wśród finalistów Forward Prize for Best Published Poem. Poetka jest laureatką: Northern Writers Award (2014), Eric Gregory Award (2011) i The Geoffrey Daermer Prize (2010). Jej broszura If We Could Speak Like Wolves wygrała w konkursie zorganizowanym przez wydawnictwo Poetry Business, trafiła również do finału Michael Marks Award oraz znalazła się na liście książek roku dziennika „The Independent”. Kim Moore jest doktorantką Manchester Metropolitan University. Przez 13 lat uczyła gry na trąbce.

Poezja Kim Moore jest jednocześnie cielesna i uwznioślająca. Wyrasta z dociekliwej obserwacji, która nadaje codziennym czynnościom rangę, jakiej byśmy im nie przypisali, uwypukla ich sens wynikający nie tyle z ich praktyczności, co z piękna wkładanej w nie pracy, bez względu na to, czy jest to wysiłek monterów rusztowań, czy podejrzany mimochodem seks oralny na turystycznym szlaku. Długie zdania Moore obsesyjnie, litanijnie owijają się wokół ciał i przedmiotów, nadając im nowe kształty, a nas zmuszając do świeżego patrzenia.

Wiersze Kim Moore na polski przełożyła Krystyna Dąbrowska, poetka, eseistka, tłumaczka. Z wykształcenia graficzka po warszawskiej ASP. Autorka tomików wierszy: Biuro podróży (2006), Białe krzesła (2012), Czas i przesłona (2014). Laureatka Nagrody Kościelskich (2013) i Nagrody im. Wisławy Szymborskiej (2013). Przekładała m.in. wiersze W. C. Williamsa, W. B. Yeatsa, Thomasa Hardy’ego, Thoma Gunna, Charlesa Simica, listy Elizabeth Bishop i Roberta Lowella, wczesne satyry Jonathana Swifta i traktat Adina Steinsaltza Róża o trzynastu płatkach. W 2017 roku ukazał się wybór jej wierszy po włosku La faccia del mio vicino w przekładzie Leonardo Masiego. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Versopolis jest siecią europejskich festiwali poetyckich z 14 państw, która wspiera młodych twórców i promuje ich twórczość poza granicami ojczystych krajów. Działa już czwarty rok i zrzesza ponad 160 poetek i poetów. Polskę w sieci Versopolis reprezentuje Międzynarodowy Festiwal Literatury Europejski Poeta Wolności organizowany przez Instytut Kultury Miejskiej z Gdańska.

Poznaj program Festiwalu Europejski Poeta Wolności