Dorta Jagić, laureatka Nagrody Europejski Poeta Wolności ponownie w Polsce

Dorta Jagić, laureatka Nagrody Europejski Poeta Wolności 2014 za tom „Kanapa na rynku” w tłumaczeniu Małgorzaty Wierzbickiej, razem z Ireną Skopljak Barić będzie gościć w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej Uniwersytetu Warszawskiego. Spotkanie organizowane przez Ambasadę Republiki Chorwacji odbędzie się 8 listopada o godz. 16.00 w sali nr 11. Poetki opowiedzą o swoich utworach, a ich utwory o nich. Okazję do wypowiedzi będzie miała również publiczność. Wszystkich zainteresowanych serdecznie zapraszamy na popołudniowe spotkanie z poezją.

– W jej poezji „sacrum” miesza się z „profanum”, przy czym odwołania do „sacrum” są dyskretne, czasami nawet jakby wstydliwe. Rzecz w tym, że chociaż wszyscy jesteśmy na świecie po trosze nomadami, sublokatorami, przechodniami – i świat, i życie są fascynujące. Wewnętrzna energia wierszy Dorty Jagić podpowiada, że warto podjąć próbę zrozumienia świata poprzez refleksję, że wolność nabiera wartości, gdy dostrzega własne ograniczenia. I gdy kocha się życie – z posłowia Małgorzaty Wierzbickiej do tomu „Kanapa na rynku”.

Dorta Jagić jest poetką, autorką krótkiej prozy i dramatów, tłumaczką, filozofką i religioznawczynią, laureatką Nagrody Europejski Poeta Wolności 2014 za tomik „Kanapa na rynku”, w którym opowiada o kobiecie w różnych aspektach i etapach życia. Opracowała słownik kobiet biblijnych. Lubi podróżować. Za swój debiutancki tomik wierszy („Plahta preko glave”, 1999) otrzymała prestiżową chorwacka nagrodę poetycką: „Goran za mlade pjesnike”. W 2007 roku na międzynarodowym festiwalu poetyckim w Rumunii otrzymała Nagrodę „Balkan Grand Prize for Poetry”. Współpracuje ze studenckimi amatorskimi teatrami eksperymentalnymi. Za zbiór opowiadań Kičma (2009) otrzymała stypendium niezależnych chorwackich wydawców oraz Austriackiego Forum Kultury. Pozostałe tomy opowiadań (w tym dzienników) to: S tetovažom nisi sam (2010), Mali rječnik biblijskih žena (2013), Prolazi i pukotine (2015) i Veće od kuće (2018). Dwa ostatnie tomy to zapisy z podróży. Jej teksty tłumaczone są na francuski, polski, słowacki i inne języki.

– W poezji Ireny Skopljak Barić obecne są niemal wszystkie ważne tropy poezji chorwackiej ostatnich trzydziestu lat: zanurzenie w codzienności, momentami zahaczającej o metafizykę, nigdy nie stłumione pragnienie podróży, wszerz i wzdłuż świata, ale także poza siebie, przy równoczesnej silnej chęci pozostawienia indywidualnego śladu. Wiele jest w jej wierszach, zgodnie z przywilejem młodości, zapisów miłosnych uniesień, opresji i perypetii – mówi Małgorzata Wierzbicka.

Irena Skopljak Barić – jak podaje nota biograficzna w jej debiutanckim (jedynym) tomiku wierszy Nepovezani (2018), wydanym przez Stowarzyszenie Pisarzy Chorwackich (DHK – Društvo hrvatskih književnika), nauczycielka języka i literatury chorwackiej oraz rosyjskiej. W sieci można się dowiedzieć, że do szkół (podstawowej i średniej) chodziła w Trogirze (Chorwacja, Dalmacja), a urodziła się prawdopodobnie w 1982 roku w Zenicy (BiH). Oprócz wierszy pisze krótkie opowiadania, które drukuje w czasopismach np. Tema, a wiersze np. w Poeziji, wydawanej przez DHK.

Międzynarodowy Festiwal Literatury Europejski Poeta Wolności: http://www.europejskipoetawolnosci.pl/ https://www.facebook.com/europejskipoetawolnosci.