Wieczór Versopolis | Odnalezione w tłumaczeniu

Sześć języków, siedem poetek i poetów —  zbliża się wieczór przepełniony poezją. Pierwszy dzień festiwalu Odnalezione w tłumaczeniu zakończy czytanie wierszy poetów projektu Versopolis i muzyka skomponowaną przez Stefana Wesołowskiego. Na spotkanie zapraszamy 6 kwietnia o godz. 21.30 do Instytutu Kultury Miejskiej.

Co zobaczymy i usłyszymy podczas wieczoru Versopolis?

Podczas wieczoru zaproszeni twórcy przeczytają wybrane wiersze w oryginale. W tym samym czasie uczestnicy wieczoru zobaczą tłumaczenia wierszy. Dopełnieniem będzie muzyka  skomponowana przez Stefana Wesołowskiego. W trakcie czytania dobrane tło muzyczne wybrzmi w Instytucie Kultury Miejskiej.

Projekt Versopolis tworzy 11 europejskich festiwali poetyckich, w tym Festiwal Europejski Poeta Wolności organizowany przez Instytut Kultury Miejskiej. Versopolis to poświęcona poezji platforma literacka, której celem jest wspieranie młodych europejskich twórców i promocja ich twórczości poza granicami ojczystych krajów.

Którzy poeci i poetki pojawią się na scenie?

Krystyna Dąbrowska (ur. 1979) – poetka, graficzka i tłumaczka z języka angielskiego. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej wiersze ukazywały się m.in. w ,,Kwartalniku Artystycznym”, ,,Gazecie Wyborczej”, ,,Dwutygodniku”, ,,Odrze” i ,,Twórczości”. Swój pierwszy tomik wierszy Biuro podróży, za który otrzymała III nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Literackim ,,Złoty Środek Poezji” 2007, opublikowała w 2006 roku. W 2012 roku wydała zbiór poetycki Białe krzesła, a w 2013 roku dostała za niego Nagrodę im. Wisławy Szymborskiej oraz Nagrodę im. Kościelskiech. Zajmowała się przekładami utworów Williama Carlosa Williamsa i W. B. Yeatsa, które ukazały się w ,,Literaturze na Świecie”, a także  Thomasa Hardy’ego i Thoma Gunna. Jest także autorką recenzji, szkiców o poezji i słuchowisk radiowych. Jej wiersze tłumaczono na język angielski, francuski, grecki, niemiecki, portugalski, rosyjski, szwedzki i włoski.

Fot. Maciej Grzybowski

Athena Farrokhzad (ur. w 1983 r.) jest poetką, krytyczką literacką, tłumaczką, autorką dramatów i nauczycielką kreatywnego pisania. Mieszka w Sztokholmie. W 2013 r. zadebiutowała zbiorem wierszy Vitsvit (Cykl biały), w którym porusza tematy rewolucji, wojny, migracji i rasizmu. Tom przetłumaczono na kilka języków, na jego podstawie powstała sztuka teatralna.

Farrokhzad tłumaczyła na szwedzki teksty Marguerite Duras, Adrienne Rich, Monique Wittig i Nicole Brossard. W 2016 r. opublikowała zbiór wierszy Trado, napisany wspólnie z rumuńską poetką Svetlaną Cârstean.

Katja Gorečan (ur. w 1989 r.) swoje wiersze podpisuje pseudonimem Katja Dolganoč (co w dosłownym tłumaczeniu znaczy Katja Długanoc). Ukończyła studia licencjackie z literatury współczesnej i teorii literatury na Uniwersytecie w Lublanie i kontynuuje naukę na kierunku dramaturgii na Akademii Sztuki Teatralnej, Radiowej, Telewizyjnej i Filmowej. Jest autorką jednoaktówki Sedem punčkinih vprašanj (Pytania siedmiu dziewcząt, 2010) oraz zbioru wierszy Trpljenje mlade Hane (Cierpienia młodej Hany, 2012), który nominowano do najważniejszej słoweńskiej nagrody poetyckiej „Jenko”.

Tomik reprezentował Słowenię na Biennale Młodych Artystów z Europy Śródziemnomorskiej. Poetka pracuje z pacjentami z demencją oraz z młodzieżą upośledzoną umysłowo, prowadzi także warsztaty kreatywne dla uchodźczyń i ich dzieci.

Aušra Kaziliūnaitė (ur. w 1987 r.) ukończyła studia historyczne i teologiczne. Obecnie jest doktorantką Wydziału Filozofii Uniwersytetu Wileńskiego i odbywa praktykę na Uniwersytecie w Amsterdamie. Tematyka jej pracy doktorskiej obejmuje filozofię Michaela Foucaulta i filozofię filmu. Poetka działa jako aktywistka na rzecz praw człowieka. Zaczęła publikować w wieku piętnastu lat.

Gdy miała lat dziewiętnaście, ukazała się jej pierwsza książka, zuchwale zatytułowana Pirmoji lietuviška knyga (Pierwsza litewska książka, 2007). Poetka otrzymała za nią Nagrodę im. Eleny Mezginaitė. W 2012 r. została przyjęta do Litewskiego Związku Pisarzy. W tym samym roku nadano jej również status „Artystki Litewskiej”.

Jej kolejne zbiory wierszy to: 20% koncentracijos stovykla (Obóz koncentracyjny 20%, 2009), Mėnulis yra tabletė (Księżyc jest pastylką, 2014) i esu aptrupėjusios sienos (jestem odrapanym murem, 2016). W 2016 r. poetce przyznano nagrodę „Młodego Artysty”. Jej twórczość była tłumaczona na angielski, francuski, rosyjski, niemiecki, łotewski i polski.

Aurélia Lassaque (ur. w 1983 r.) jest poetką piszącą po francusku i oksytańsku. Interesują ją interakcje między różnymi formami sztuki, współpracuje z artystami wizualnymi, tancerzami, a w szczególności z muzykami. Występowała w wielu krajach europejskich, Ameryce Łacińskiej, Afryce oraz Indiach. Obroniła pracę doktorską na temat barokowego dramatu pisanego w języku oksytańskim. Pracuje jako konsultantka festiwali „Paroles Indigo” w Arles (Francja) i „Premio Ostana Scritture in Lingua Madre” (Włochy). Jej zbiór poezji Pour que chantent les salamandres (Żeby salamandry zechciały śpiewać, 2013) ukazał się po norwesku, hebrajsku, niderlandzku i angielsku. W 2017 r. w paryskim wydawnictwie Editions Bruno Doucey ukaże się jej kolejny tom zatytułowany En quête d’un visage (W poszukiwaniu twarzy).

Adam Pluszka (ur. 1976) – poeta, prozaik, tłumacz, redaktor, krytyk literacki i filmowy. Pracował jako redaktor inicjujący literaturę faktu w wydawnictwie W.A.B., od 2014 roku redaktor w wydawnictwie Marginesy. W 2015 roku nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia oraz Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za tom poetycki Zestaw do besztań (2014). Tłumaczył opowiadania dla magazynu Alfred Hitchcock poleca oraz wiersze w książkach Doris Lessing, Petera Goodwina, Svena Lidqvista, Kamili Sławińskiej, Wolfa Kielicha. W jego przekładzie ukazały się książki Helene Deutsch Konfrontacja z samą sobą (2007), Esther Woolfson Corvus Życie wśród ptaków (2012, współtłumaczenie), Julii Blackburn Życie zaczyna się we Włoszech (2012), Johnny’ego Casha Autobiografia (2014), Sue Townsend, Kobieta, która przez rok nie wstawała z łóżka (2014) czy Carmen Bugan Pochować maszynę do pisania. Dzieciństwo pod okiem Securitate (2015). Mieszka w Warszawie z żoną i dwiema kocicami.

Sigbjørn Skåden (ur. w 1976 r.) dorastał na północy Norwegii, niedaleko Tromsø, w osadzie Planterhaug, gdzie większość mieszkańców ma saamskie korzenie. Ma podwójny tytuł magisterski z literaturoznawstwa: jeden obronił na Uniwersytecie w Yorku pracą o karaibskim poecie Dereku Walcotcie, drugi na Uniwersytecie w Tromsø pracą o rozwoju saamskiej poezji w XX w. Jego debiutancką książkę (napisana w języku północnosaamskim), poemat epicki Skuovvadeddjiid gonagas (Król szewców, 2004), nominowano do Nagrody Literackiej Rady Nordyckiej. W 2012 r. był głównym gościem forum ludności autochtonicznej na festiwalu poetyckim w Medellín w Kolumbii.

Wieczór Versopolis, 6 kwietnia godz. 21.30 | Instytut Kultury Miejskiej, ul. Długi Targ 39/40 | Wstęp wolny