Koncert Trzaska / Håker Flaten / Nilssen-Love

Trzaska/ Håker Flaten /Nilssen-Love – koncert 

13.03.2024, środa, godz. 19.00 

Bilety: 50 PLN – ulgowe oraz w przedsprzedaży / 60 PLN – w dniu koncertu 

Nie często mamy okazję słuchać w Gdańsku koncertów muzyki improwizowanej wykonawców z czołówki sceny europejskiej. A do takich niewątpliwie zaliczymy dwójkę Norwegów – Ingebrigt Håker Flatena i Paal Nilssena-Lova oraz gdańskiego saksofonistę Mikołaja Trzaskę. Ingebrigt Håker Flaten to wielokrotnie nagradzany norweski basista, improwizator i kompozytor, który od początku lat 90. stoi na czele współczesnej muzyki kreatywnej zarówno w swojej ojczystej Norwegii, jak i na arenie międzynarodowej. Być może najbardziej znany jako członek-założyciel skandynawskiej supergrupy Atomic, Håker Flaten połączył eksploracje i eksperymenty z post-free jazzem z umiejętnym wykorzystaniem atrybutów wielu innych idiomów w niezliczonych kolaboracjach, zespołach i projektach. Podobnie jego rodak, Paal Nilssen-Love jest jednym z najbardziej innowacyjnych, dynamicznych i wszechstronnych perkusistów w jazzie, free jazzie i wolnej improwizacji. Rodzice prowadzili klub jazzowy w Stavanger, a on uczył się grać na perkusji na zestawie należącym do jego ojca. Po ukończeniu studiów muzycznych w Sund folkehøgskole rozpoczął międzynarodową karierę, grając między innymi u boku szwedzkiego saksofonisty Matsa Gustafssona i amerykańskiego skasofonisty Kena Vandermarka. Pracował ze swoim trio Vandermark i Ab Baars, zespołami Large Unit, The Thing, Territory Band, był członkiem Chicago Tentet Petera Brötzmanna – to tylko niektóre z jego licznych muzycznych kooperacji. Mikołaja Trzaski przedstawiać nie trzeba. Jedno jest pewne, czeka nas prawdziwa uczta muzyczna. 

O artystach: 

Mikołaj Trzaska: saksofonista, klarnecista, kompozytor. Studiował na wydziale malarstwa oraz pracowni multimedialnej na Gdańskiej ASP. Muzycznie wyrósł na gruncie yassu – artystyczno-społecznego ruchu, który na przełomie lat 80. i 90. zbuntował się przeciw skostnieniu polskiego jazzowego środowiska. Wraz z Tymonem Tymańskim oraz grupą kilku innych wolnych od wszelkiego doktrynerstwa muzyków, zmienili oblicze polskiej muzyki jazzowej. Trzaska był współzałożycielem najważniejszej formacji yassu – legendarnej Miłości oraz liderem Łoskotu. Choć impet yassu wygasł wiele lat temu, stał się czołową postacią krajowej sceny improwizowanej.   

Po okresie yassowym, nagrał kilka skupionych i wyciszonych płyt z sekcją braci Olesiów. Akompaniował także poetom – Świetlickiemu i Andruchowyczowi, tworzy projekty muzyczno-literackie z Andrzejem Stasiukiem. Komponuje Muzykę do filmów Wojciecha Smarzowskiego, Kuracja, Dom Zły, Róża I Drogówka. Dziś jest liderem, międzynarodowego kwartetu  – Inner Ear, kawratetu klarnetowego IRCHA, duńsko-polskiego tria Volumen, członkiem m.in: Resonance – Kena Vandermarka, Magic – Joe McPhee czy tria Shofar z Raphaelem Rogińskim i Maciem Morettim –  Muzyka żydowska od kilku lat stała stałym elementem jego w twórczości. Przede wszystkim jednak realizuje się na gruncie radykalnego współczesnego jazzu free. Podróżuje po świecie, współpracując z tuzami światowej improwizacji, m.in. z Peterem Brötzmannem, Joe McPhee, Kenem Vandermakiem,  Markiem Sandersem. Trzaska dał się poznać także jako kompozytor muzyki filmowej, pisząc utwory do filmów: Wojtka Smarzowskiego: „Dom zły”, “Róża”, “Drogówka”, „Pod Mocnym Aniołem”, “Wołyń”, “Kler”, „Wesele II”, Pawła Maślany “Kos” .  Popularyzator muzyki żydowskiej, którą wykonuje m.in. z zespołami Shofar czy Ircha. Współpracuje także z Andrzejem Stasiukiem oraz całą plejadą zagranicznych improwizatorów.   

Paal Nilssen-Love - Norweski perkusista i kompozytor działający w gatunkach jazzu, free jazzu i wolnej improwizacji.    

Nilssen-Love urodziła] się w Molde w Norwegii. Jego rodzice prowadzili klub jazzowy w Stavanger, a on uczył się grać na perkusji na zestawie należącym do jego ojca. Jako nastolatek grał z free-jazzowym saksofonistą Frodem Gjerstadem, co zapoczątkowało to długą muzyczną współpracą. W latach 1993-94 studiował muzykę w Sund folkehøgskole. W 1994 roku, podczas studiów w ramach programu jazzowego w Trondheim Musikkonservatorium, założył zespół Element, który muzycznie stał się platformą dla kilku innych grup z basistą Ingebrigt Håker Flatenem  Po przeprowadzce do Oslo w 1996 roku Nilssen-Love brał udział w tworzeniu takich zespołów jak Håkon Kornstad Trio, The Quintet i Frode Gjerstad Trio, a także w projektach, które sam inicjował. W 1999 roku Nilssen-Love zagrał swój pierwszy solowy koncert. Kontynuując, „na początku XXI wieku Nilssen-Love rozpoczął międzynarodową karierę, grając między innymi u boku szwedzkiego saksofonisty Matsa Gustafssona i amerykańskiego skasofonisty Kena Vandermarka.  Pracował ze swoim trio Vandermark i Ab Baars, zespołami Large Unit (a big band liczący około 14 członków, którym kieruje i dla którego komponuje od 2013 r.), School Days, The Thing, Scorch Trio, Territory Band, FME oraz różne projekty w duecie, takie jak z trzcinnikiem Peterem Brötzmannem i gitarzystą Vandermark Terrie Hesselsem (The Ex), saksofonista John Butcher, organista Nils Henrik Asheim i eksperymentator hałasu Lasse Marhaug.  

Ingebrigt Håker Flaten - Norweski basista, improwizator, kompozytor i lider zespołu Ingebrigt Håker Flaten od początku lat 90. Pasuje się czołówce współczesnej muzyki kreatywnej zarówno w swojej ojczystej Norwegii, jak i na arenie międzynarodowej. Być może najbardziej znany jako członek-założyciel skandynawskiej supergrupy Atomic, Håker Flaten połączył eksploracje i eksperymenty z post-free jazzem z umiejętnym wykorzystaniem atrybutów wielu innych idiomów w niezliczonych kolaboracjach, zespołach i projektach. Håker Flaten, innowacyjny grający zarówno na kontrabasie, jak i basie elektrycznym, studiował w cenionym programie jazzowym „Jazzlinja” na Norweskim Uniwersytecie Nauki i Technologii w Trondheim. Na początku zwrócił na siebie uwagę jako członek grup The Source i Element, tej ostatniej utworzonej z innymi studentami i wieloletnimi współpracownikami Paalem Nilssen-Love i Håvardem Wiikiem. Zarówno Nilssen-Love, jak i Wiik dołączyli później do Håker Flaten w Atomic, który trzej Norwegowie utworzyli wraz z dwoma Szwedami Magnusem Broo i Fredrikiem Ljungkvistem. Zadebiutujący nagrano w 2001 roku, Atomic cieszy się uznaniem i uznaniem zarówno entuzjastów jazzu, jak i krytyków, zdobywając po drodze wiele wyróżnień. W trakcie swojej kariery Håker Flaten przekroczył granice, zarówno muzyczne, jak i geograficzne.  Dzięki takim przełamującym granice eksploracjom jego liczne muzyczne kolaboracje zaprowadziły go do wielu zakątków świata, a w 2006 roku przeniósł się z Norwegii do USA; początkowo przeniósł się do Chicago, a później osiedlił się w Austin, aż do powrotu do Norwegii w 2020 r. Dzięki tym przeprowadzkom pielęgnował stare i wspierał nowe współpracę i interakcje z muzykami, zarówno weteranami, jak i wschodzącymi gwiazdami, działającymi w lokalnych społecznościach i wokół nich, płodne sceny. Ingebrigt Håker Flaten koncertował na całym świecie . Wraz z Atomic prowadzi takich grupach jak Icepick, I.P.A. i Dave Rempis Percussion Quartet. Wcześniej był głównym członkiem powerjazzowego trio The Thing z Nilssen-Love i Matsem Gustafssonem, a także Free Fall.  Ponadto często występuje solo i w duetach. Zarówno w grupie, jak i samodzielnie, współpracował z wieloma znakomitymi muzykami, takimi jak: Joe McPhee, David Murray, Peter Brötzmann, Ken Vandermark, Rob Mazurek, Frode Gjerstad, Neneh Cherry, Mette Rasmussen, James Blood Ulmer, Bugge Hamid Drake, Akira Sakata, i wielu innych.